senin
sesin değse
tutuşuyor tenim
senin
sesin değse
yanıyor yüreğim
ve senin
sesin değdikçe
yok oluyorum,
hiç var olmamış gibi
senin
sesin değse
tutuşuyor tenim
senin
sesin değse
yanıyor yüreğim
ve senin
sesin değdikçe
yok oluyorum,
hiç var olmamış gibi
konuştun ama hep sustun sanki
yüreğimi eziyor susuşların
ve bazı günler,
yüreğinin ezildiğini hissediyorum
özlemin, gözlerimden damlıyor
sonra senin gibi arafta kalıyorum
biraz aciz hissediyorum,
biraz üzgün,
biraz kırgın ve yorgun.
belki sende aynılarını hissediyorsun
belki...
ve seni hala seviyorum.
sevdiğin şeyleri sevmekle meşgulüm.
şiirler okuyorum ve yaşatıyorum seni
şiirler okuyorum ve okurken karşımda düşlüyorum seni.
sana okuyorum
sana ithaf tüm şiirler.
ve eskisi kadar olmasa da resmine bakıyorum.
buruk olman ihtimali kahrediyor beni.
bazen unutulmak istiyor muyum diyorum
aksi bencillik geliyor vazgeçiyorum hemen
çok kısa sürüyor zaten.
içim kanıyor
şiirler okuyorum
seni seviyorum.
yüreğim ilk gün kadar ağır
ve yazmak değil ağlamaktır elinde kalan.
en çok seni özledim,
en çok seni sevdim,
ve en çok sana diyemedim.
her şeyde en çok sendin
en çok sana sustum.
kahroluyorum,
tekrar
tekrar.
seninle iki defa tanıştım.
ilkinde çok mutluydum,
ikincide mahvoldum.
seninle iki defa tanıştım.
memnun oldum.
yazamazdım bu kadar.
şimdilerde yüreğimin çözülemediği yerde
kalemim dile geliyor
içimde sen dile geliyorsun.
yazdığım kadar sana anlatsaydım belki gitmezdin de benden.
ya da avuntumdur hepsi
kalıcı değildin
yüreğin göçebeydi.
uzaktan bakan bilirdi gideceğini de
ayağını bastığın toprak anlamazdı
kalırsın sanırdı.
ve gideceğini biliyorken bu kadar bakan,
toprak olarak benim haberim yoktu.
sen ki şiir gibi hayatın yoktu da
şiirdi her kelimen
ve şiirdi bana gelişin bende.
hüzün çökerdi geceyle beraber,
aşk'ım şair ederdi beni.
senin sesin değse tutuşu yor tenim senin sesin de ğ se yan ı yor y ü re ğ im ve senin sesin de ğ dik ç e yok oluyorum, hi ç var olmam ış ...